நடிப்பு குறித்த பிரத்யேக விடயங்களைத் தாங்கி, ‘நடிப்பு’ என்கிற பெயரில் ஓர் இதழ் வருகிறதென்று நான் அறிந்திருக்கவில்லை. ஸ்ரீப்ரியாவின் ‘அவள் அப்படித்தான்’ படத்தைத் தாங்கி வந்திருந்த ‘நடிப்பு’
உலகிலே மேம்பட்ட மொழி சமஸ்க்ரிதம்தான் என தினமணியும், தினமலரும் நாள்தோறும் எழுதி வருகின்றன. ஆனால், இந்த சமஸ்கிரித்த மொழியின் யோக்கியதை என்ன தெரியுமா…? “வ” என்கிற எழுத்தே
கடைசியாக ஆதிக்க வர்க்கங்களுக்கு செருப்படி தரும் பாடல் வரிகள் / திரைக்கதைகள் இந்த வீரியத்தில், அதுவும் ஒரு பெரிய நடிகர் படத்தில் வந்திருக்கிறதா என்று பார்க்க வேண்டும்.
முதல்முறையாக ஒரு படம் முடிந்து டைட்டில் கார்டுகளும் முடிந்தபிறகும் எழ மனமில்லாமல் திரையையே வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். இந்திய சினிமாவிற்கு பழக்கப்பட்ட தாழ்த்தப்பட்ட பையன் – ஆதிக்க
தந்தையை முதியோர் இல்லத்தில் சேர்க்கும் மகனைப் பற்றிய குறும்படம் ஒன்று சில காலமாய் முகநூலில் பெருமளவில் பகிரப்பட்டு வருகிறது. சில நாட்களுக்குமுன் தோழர் டி.எஸ்.எஸ்.மணி அதைப் பகிர்ந்திருந்தார்.
‘இறைவி’ பார்த்தேன். வெகுநாட்களுக்குப் பிறகு ஒரு நல்ல படம். படத்தில் வேகம் இல்லை… முரண் இருக்கிறது… முழுமை இல்லை… என்று சில விமர்சனங்கள் வந்திருந்தாலும்… நான் திறந்த
சினிமா மீதான ஆர்வம் கொண்டவர்களுக்கும், குறைவான முதலீட்டைக் கொண்டோ, ‘ஜீரோ’ பட்ஜெட்டிலோ படம் எடுக்க நினைக்கும் அறிமுக இயக்குநர்களுக்கும் அனுராக் காஷ்யப் பத்து வழிமுறைகளை ‘எம்.டிவி இந்தியா’
இறைவி – படம் ஆஹா ஓஹோ அல்லது மிக சுமார் என்னும் இரு துருவ எதிர்வினைகளை இது குறித்து காண்கிறேன். பத்து நிமிடத்திலேயே கணித்து விடும் மேதாவிகள்
இறைவி படத்தை இன்னும் பார்க்கல. ஆனால் சில ஆண்கள் எழுதுவதை பார்த்தால் பயமா இருக்கு. ஏதோ ஆண்கள் அட்டூழியக்காரர்கள் போலவும், பெண்கள் அவர்களை கஷ்டப்பட்டு கல்யாணம் கட்டி சமாளிப்பது
கார்த்திக் சுப்புராஜ் இயக்கத்தில் வெளிவந்திருக்கும் ‘இறைவி’ படத்துக்கு ஆதரவாக எக்கச்சக்கமான விமர்சனங்கள் வந்துகொண்டிருக்கின்றன. என்றாலும், அதே அளவுக்கு அந்த படத்தை கடுமையாக தாக்கும் விமர்சனங்களும் வந்தவண்ணம் உள்ளன.
தற்போது வெளிவந்துள்ள ‘இறைவி’ படத்தின் இயக்குனர் கார்த்திக் சுப்புராஜூக்கு திரைப்பட தயாரிப்பாளர் சுரேஷ் காமாட்சி பகிரங்க கண்டனக் கடிதம் எழுதியுள்ளார். அதில் அவர் கூறியிருப்பதாவது: இறைவி பார்த்தேன்.
