கதாசிரியரும், இயக்குநரும், நடிகருமான ‘வியட்நாம் வீடு’ சுந்தரம் மறைந்ததாக கேள்விப்படுகிறேன். அவருக்கு என் அஞ்சலி. சிவாஜியின் திரைப்படங்களிலேயே நான் அதிகமுறை பார்த்தது ‘வியட்நாம் வீடா’கத்தான் இருக்கும். மானுடகுலம்
இன்று ஹிரோஷிமா தினம். 71 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்த நாளில்தான் ஒரு மானுட பேரவலம் நடந்தேறியது. ஹிரோஷிமாவிலும் அதை தொடர்ந்து நாகாசாகியிலும் அணுகுண்டுகளை வீசி கொத்து கொத்தாக
ஹிந்தி படித்தவனுக்கும் வடமாநிலங்களில் வேலை இல்லை என்பதுதான் இன்றைய நிலை. ஆனால், தமிழ்நாட்டில் ஹிந்தியை திணிக்க விரும்பும் ஆதிக்கவாதிகள், “ஹிந்தி படித்தால் வடமாநிலங்களில் வேலை கிடைக்கும்” என்ற
“பசு மாடு மாதா மாதிரி. நமக்கு, குழந்தைகளுக்கு பால் கொடுக்கிறது. வயதான பசு மாட்டை கசாப்புக் கடைக்கு அனுப்புவது போல், தாய் வயதானால் கசாப்புக் கடைக்கு அனுப்புவீர்களா?”
“இப்பல்லாம் யாரு சார் சாதி பாக்குறாங்க…?” இப்படி அம்மாஞ்சித்தனமாக கேள்வி கேட்கும் அபிஷ்டுகளாக நீங்கள் இருந்தால், உங்கள் வீட்டு நிலைக்கண்ணாடி முன்பு நின்று, உங்களை நீங்களே மாறிமாறி
எதுவும் நிரந்தரமல்ல என்பதுதான் அரசியலில் நுழைபவர்கள் எவரும் முதலில் அறிந்துகொள்ளவேண்டிய பாடம். அதிமுகவில் அதுதான் அரிச்சுவடி. அரசியலில் யாரும் எதிர்பாராத ஜெட் வேகத்தில் உயரச் சென்று அதிகாரங்களை
சாதி ஒழிப்பு குறித்த படங்கள் வர வேண்டும் என்று ரஜினி விரும்புவது உண்மை ரஜினியின் மனம் திறந்த பேட்டி இன்னும் வரவில்லை என்பேன் ரஜினி சுயசரிதை எழுத
‘கபாலி’… இந்த திரைப்படம் உலக அளவில் வெற்றி. இதில் எந்த சந்தேகமும் கிடையாது. இந்த படத்தை வடிவமைத்து, செயலில் பயணித்து, செலவில் குறை இன்றி நடத்தி முடித்து,
* பிரமாண்ட ஷங்கரின் ‘சிவாஜி’, ‘எந்திரன்’ படங்களில் கூட காணக் கிடைக்காத ரஜினியின் தூய நடிப்பு. எத்தனை எத்தனை இடங்களில்! (இதற்கு முன்பு ரஜினியின் ‘தளபதி’ படத்தின்
சமூக ஆர்வலர் பானு கோம்ஸ் அதிமேதாவித்தனமாக தனது வாதங்களை வைக்கிறார். அரசியல் கட்சிகள் எதுவுமே சரியில்லை என்கிறார். இன்று கத்திரிக்காய் சமைக்கலாம் என்று கடைக்குப் போகிறோம். ஒரு
உங்கள் வீட்டு பெரியவர்களிடம், தாய்மார்களிடம், “ரஜினிகாந்தின் எந்த படம் பிடிக்கும்?” என்று கேட்டால், சட்டென்று வரும் பதில்கள்: ‘முள்ளும் மலரும், ‘ஆறிலிருந்து அறுபது வரை’, ‘பைரவி’, ‘எங்கேயோ
